Aktualności
13 października 2019 r. zaczął funkcjonować Centralny Rejestr Beneficjentów Rzeczywistych (CRBR). Wobec tego wszystkie polskie spółki handlowe będą musiały zgłosić do rejestru informacje o swoich beneficjentach rzeczywistych. Przez beneficjenta rzeczywistego rozumie się osobę fizyczną sprawującą bezpośrednio lub pośrednio kontrolę nad spółką poprzez posiadanie uprawnień, które wynikają z okoliczności prawnych lub faktycznych i które umożliwiają wywieranie decydującego wpływu na czynności i działania podejmowane przez daną spółkę. W szczególności za beneficjenta rzeczywistego uważa się osobę fizyczną, która posiada na własność więcej niż 25% ogólnej liczby udziałów lub dysponuje większą niż 25% liczbą głosów na zgromadzeniu wspólników, jako zastawnik albo użytkownik lub na podstawie porozumień z innymi uprawnionymi co do głosu. W świetle powyższego członkowie zarządów powinni jak najszybciej dokonać weryfikacji celem ustalenia beneficjentów rzeczywistych w zarządzanych przez siebie spółkach.
Informujemy, że maja 2019 r. kancelaria świadczy obsługę prawną na rzecz przedsiębiorstw typu start-up (spółek kapitałowych) inkubowanych w pierwszej rundzie w ramach projektu realizowanego wraz z Rzeszowską Agencją Rozwoju Regionalnego S.A. z siedzibą w Rzeszowie pn. Start in Podkarpackie.
Do chwili obecnej z pomocy prawnej kancelarii skorzystało 40 spółek kapitałowych, w ramach której adwokaci oraz radcowie prawni kancelarii opracowali szereg dokumentów. W związku z potrzebami inkubowanych podmiotów prawnicy kancelarii sporządzili m.in. dokumenty korporacyjne, dokumenty dotyczące ochrony danych osobowych, a także regulujące sposób i zasady korzystania z aplikacji mobilnych i sklepów internetowych. Część inkubowanych podmiotów, uznając profesjonalizm oraz wysoki poziom obsługi prawnej zagwarantowanej przez adwokatów i radców prawnych kancelarii, zadeklarowała już gotowość i chęć podjęcia dalszej współpracy po okresie inkubacji.
Zgodnie z wyrokiem z dnia 03 października 2019 r. Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w zawartych w Polsce umowach kredytu indeksowanych do waluty obcej, nieuczciwe warunki umowy dotyczące różnic kursowych nie mogą być zastąpione przepisami ogólnymi polskiego prawa cywilnego.
Orzeczenie jest korzystne dla frankowiczów. Może ułatwić "przewalutowanie" kredytu, liczonego po kursie z dnia zaciągnięcia zobowiązania, zmniejszeniem obecnego zadłużenia i spadkiem raty kredytu. W takiej sytuacji kredyt będzie już złotowy, ale zachowa oprocentowanie takie samo jak dla kredytów udzielanych we frankach (LIBOR), które w chwili obecnej jest niższe od oprocentowania kredytów udzielanych w złotych.
Inną opcją może okazać się unieważnienie umowy kredytowej, jednak będzie to wymagało zgody klienta (kredytobiorcy), a także będzie związane z koniecznością zwrotu pobranych z banku środków.
Postanowieniem z dnia 06 września 2019 r. Sąd Apelacyjny w Rzeszowie utrzymał w mocy postanowienie Sądu Okręgowego w Rzeszowie, na podstawie którego doszło do zabezpieczenia roszczenia Klienta kancelarii do łącznej sumy ponad 7.000.000,00 złotych poprzez ustanowienie hipoteki przymusowej na prawie użytkowania wieczystego i prawie własności budynków posadowionych na tej nieruchomości przysługujących pozwanemu – inwestorowi z branży energetycznej. Sąd II instancji rozpoznając zażalenie drugiej strony podzielił stanowisko i argumentację prezentowaną przez adwokatów i radców prawnych kancelarii.
Powyższe rozstrzygniecie zapadło w związku z toczącym się postępowaniem przed Sądem Okręgowym w Rzeszowie o zapłatę na rzecz Klienta kancelarii wynagrodzenia za roboty budowlane w ramach solidarnej odpowiedzialności inwestora.
Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu (dalej TSUE), które ma zapaść 03 października 2019 r. może istotnie wpłynąć na stworzenie linii orzeczniczej w sprawach frankowych w Polsce. TSUE wypowie się w sprawie pytań prejudycjalnych skierowanych przez Sąd Okręgowy w Warszawie, dotyczących wykładni przepisów dyrektywy 93/13/EWG z dnia 05 kwietnia 1993 roku w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz. U. UE L 1993.95.29) dotyczących sporu w zakresie stosowania przez bank wobec konsumenta nieuczciwych postanowień w ramach umowy kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego.
W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie o możliwość zastąpienia postanowień abuzywnych umowy kredytu w oparciu o przepisy prawa krajowego, które przewidują uzupełnienie skutków czynności prawnej wyrażonych w jej treści przez skutki wynikające z zasad słuszności, np. zasad współżycia społecznego lub ustalonych zwyczajów, a nie w oparciu o przepis dyspozytywny stanowiący jednoznaczne zastąpienie nieuczciwego warunku, TSUE może wskazać na konieczność zastąpienia postanowień abuzywnych kompromisowym rozwiązaniem ratującym umowę i jej sens ekonomiczny. Takie orzeczenie oznaczałby, że konsument mógłby liczyć na zmniejszone raty, ale nadal musiałby płacił je na poziomie przynoszącym zysk bankowi.
Innym rozwiązaniem jest uznanie umowy kredytu w całości za nieważną. W takim przypadku konsument mógłby domagać się od banku zwrotu wszystkich zapłaconych w wykonaniu nieważnej umowy kwot. Bez znaczenia pozostaje, czy była to spłata kapitału, odsetek czy inne opłaty. Nieważność umowy oznacza uznanie, że umowa nigdy nie obowiązywała na skutek czego wszystkie płatności dokonane przez konsumenta stanowią nienależne świadczenia, które bank ma obowiązek zwrócić, natomiast konsument musi dokonać zwrotu kwoty wypłaconej przez bank, pomniejszonej o spłacone raty, w wykonaniu nieważnej umowy, o ile sąd nie uzna roszczenia banku za przedawnione.
Już 03 października 2019 r. poinformujemy Państwa o rozstrzygnięciu TSUE oraz o skutkach tego wyroku dla obowiązywania umów kredytowych.
Sąd Rejonowy w Kielcach w całości uwzględnił powództwo o zapłatę wytoczone przez naszego Klienta. Podstawę dochodzonych roszczeń stanowiła umowa dostawy. W toku procesu strona pozwana podnosiła m.in. zarzut nieważności umowy. Dzięki argumentacji przedstawionej przez prawników naszej kancelarii, Sąd Rejonowy doszedł do przekonania, że umowa łącząca strony została zawarta w sposób prawidłowy, a przez to jest ważna i może stanowić podstawę żądania zapłaty wynagrodzenia za dostarczone towary.
Krajowa Izba Odwoławcza wyrokiem z dnia 21 grudnia 2018 r., sygn. akt KIO 2534/18 oddaliła odwołanie oparte na zarzutach związanych z oceną nabycia doświadczenia w toku realizacji zamówienia przez konsorcjum. Wykonawca w ofercie powołał się na doświadczenie uzyskane w toku realizacji zamówienia przez składające się z dwóch podmiotów konsorcjum firm, którego był liderem. Zamawiający uznał ją za najkorzystniejszą. Odwołujący zarzucił zaś, że wykonawca nie mógł posiłkować się doświadczeniem innego podmiotu, którego sam w istocie nie posiadał.
Izba oddaliła odwołanie, podkreślając przy tym, że dopuszczalne jest by wykonawca, biorący indywidualny udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, polegał na doświadczeniu grupy wykonawców, której był członkiem przy innym zamówieniu publicznym, pod warunkiem uznania jego udziału za czynny np. poprzez zarządzanie konsorcjum.
Sąd Okręgowy w Rzeszowie oddalił wytoczone przeciwko Klientowi kancelarii powództwo o wyłączenie Go ze spółki. W toku postępowania powód - wspólnik większościowy podnosił, że pomiędzy wspólnikami od dłuższego czasu istnieje konflikt, który utrudnia prowadzenie działalności przez spółkę, jak również, że pozwany - wspólnik mniejszościowy nadużywa swoich praw korporacyjnych, m.in. poprzez przeprowadzanie częstych kontroli ksiąg i dokumentów spółki oraz zaskarżanie uchwał podejmowanych podczas Zgromadzeń Wspólników. Wspólnik większościowy wskazywał również, że pozwany dba tylko i wyłącznie o swoje partykularne interesy, czego przejawem miało być żądanie regularnej wypłaty dywidendy. Sąd Okręgowy w pełni podzielił stanowisko i argumentację zaprezentowaną przez adwokata i radców prawnych naszej kancelarii, uznając, że nie zachodzą żadne ważne przyczyny, które uzasadniałyby wyłączenie pozwanego ze spółki, oddając wytoczone powództwo w całości. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Sąd przyznał, iż brak jakichkolwiek informacji ze strony wspólnika większościowego sprawia, iż prawo do indywidualnej kontroli jest jedynym sposobem na pozyskanie przez wspólnika mniejszościowego podstawowych danych o sytuacji finansowej i majątkowej spółki. Ponadto zaznaczył, iż zaskarżanie uchwał podejmowanych podczas zgromadzeń wspólników nie może być poczytywane na niekorzyść pozwanego, skoro zapadłe orzeczenia potwierdziły zasadność korzystania przez niego z tych środków ochrony prawnej.
W dniu 28 lutego 2019 r. Sąd Najwyższy orzekł w sprawie umowy dotyczącej zakazu konkurencji, którą strony zarwały na okres sześciu miesięcy po ustaniu stosunku pracy (sygn. akt I PK 257/17). Pracodawca pozwał byłego pracownika o zapłatę kary umownej, zarzucając mu naruszenie zobowiązania powstrzymywania się od działalności konkurencyjnej. Sąd II instancji poprał to stanowisko, lecz stwierdził, że kara umowna jest rażąco wygórowania i obniżył jej wysokość do poziomu odszkodowania zastrzeżonego na rzecz pracownika.
Sąd Najwyższy stanął na stanowisku, że miarkowanie kary umownej może nastąpić tylko na wyraźny wniosek pracownika zgodnie z art. 484 k.c. Podkreślił również, że samo złożenie wniosku o oddalenie powództwa nie może wywołać procesowego i materialnoprawnego skutku, o którym mowa w tym przepisie, odrzucając tym samym automatyzm w miarkowaniu kar umownych.
W dniu 1 marca 2019 r. weszły w życie zmiany dotyczące funkcjonowania spółek osobowych i kapitałowych. Wynikają one z ustawy z 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym.
Nowe przepisy dotyczą kwestii między innymi rezygnacji ostatniego członka zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością oraz w spółce akcyjnej. Ponadto nowelizacja wprowadziła możliwość przeprowadzenia głosowania pisemnego w odniesieniu do uchwał w przedmiocie rozpatrzenia i zatwierdzenia sprawozdania zarządu z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy, powzięcia uchwały o podziale zysku albo pokryciu straty oraz udzielenia członkom organów spółki absolutorium z wykonania przez nich obowiązków. Wprowadzone zmiany regulują również kwestie dotyczące wypłaty dywidendy oraz reprezentacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej w likwidacji.