Czy pracodawca jest uprawniony do tego aby nakazać pracownikowi wykonanie testu na COVID-19? Czy pracodawca ma prawo wglądu lub żądania wyniku tego teksu? Zdaniem Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych podstawy prawne dotyczące przetwarzania danych osobowych pracowników m.in. w zakresie ich zdrowia w związku z zapobieganiem COVID-19 zawarte są w art. 17 ustawy z 2 marca 2020r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374). Zgodnie z tą regulacją to służby sanitarne, a nie pracodawcy, powinny wskazywać kierunki podejmowanych działań, co obejmuje także zlecenie i wykonanie testu na COVID-19. Aktualne regulacje, nie zawierają uprawnienia dla pracodawcy do pozyskiwania i przetwarzania danych o stanie zdrowia pracownika.  

Zasadniczo nie ma narzuconego terminu wyboru biegłego rewidenta, niemniej jednak biegły winien mieć możliwość uczestniczyć w inwentaryzacji rocznej. Okres realizacji tej inwentaryzacji dla roku bilansowego pokrywającego się z rokiem kalendarzowym zaczyna się na początku października, a kończy się najpóźniej 15 stycznia. Dlatego też, w przypadku kiedy zapasy stanowią istotną pozycję w sprawozdaniu finansowym podmiotu gospodarczego, umowę z biegłym należy zawrzeć już w październiku. W przeciwnym wypadku należy liczyć się z zastrzeżeniami w opinii biegłego.

Od 19 września 2020r. obowiązują nowe przepisy prawa budowlanego. Nowelizacja ta przede wszystkim upraszcza proces inwestycyjny, poprzez ustanowienie katalogu inwestycji, które mogą być realizowane na podstawie pozwolenia, zgłoszenia, a przy tym bez formalności. Nowe przepisy stanowią ułatwienie m. in. dla przyłączenia nowych inwestycji do sieci gazowych, ciepłowniczych czy wodociągowych. Ograniczono też termin na stwierdzenie nieważności pozwolenia na budowę. Ponadto przepisy te wprowadziły prostą i bezpłatną procedurę legalizacyjną dla samowoli budowlanych.  

Z przyjemnością informujemy, że w ostatnich dniach powiększył się zespół prawników kancelarii o kolejnych 3 radców prawnych. Gratulujemy naszym dwóm aplikantom uzyskania tytułu zawodowego radcy prawnego oraz witamy w zespole nowego radcę prawnego. Wszystkie osoby z pewnością wzmocnią merytorycznie naszą dotychczasową pracę.

W dniu 30 października b.r. prawnicy naszej kancelarii z sukcesem zakończyli przed Sądem Apelacyjnym w Rzeszowie wieloletni spór sądowy pomiędzy Gminą Miasto Rzeszów a właścicielem jednej z galerii handlowych o nabycie prawa do nieruchomości gruntowej znajdującej się częściowo pod budynkiem galerii. Wyrok ten otwiera możliwość uregulowania kolejnych spraw spornych pomiędzy tymi podmiotami.

Adwokaci i radcowie prawni naszej kancelarii z sukcesem przeproawdzili negocjacje dotyczące ugodowego zakończenia wieloletnich sporów dotyczących wzajemnych roszczeń wynajmującego oraz najemcy związanych z umową najmu w galerii handlowej. Negocjacje z udziałem prawników kancelarii doprowadziły do zawarcia porozumienia, a kolejno ugody sądowej, na warunkach satysfakcjonujących Klienta (wynajmującego), który został zaspokojony w łącznej kwocie ok. 750.000 zł (co stanowiło ok. 75% dochodzonego roszczenia). Jednocześnie, w wyniku zawartego porozumienia strona przeciwna zrzekła się w całości roszczeń dochodzonych przeciwko Klientowi kancelarii w kwocie ok. 2.000.000 zł.

Sprawy sądowe dotyczyły rozliczenia wzajemnych roszczeń stron umowy najmu: ze strony wynajmującego roszczeń o zapłatę czynszu, opłat eksploatacyjnych, kar umownych oraz zryczałtowanego odszkodowania, zaś ze strony najemcy roszczeń odszkodowawczych względem wynajmującego.

Zawarcie porozumienia oraz ugody pozwoliło na kompleksowe zakończenie wieloletnich postępowań sądowych toczących się z udziałem Klienta kancelarii.  

Klient kancelarii w trybie art. 52 Kodeksu pracy rozwiązał z pracownikiem umowę o pracę, wskazując iż naruszył on podstawowe obowiązki pracownicze dotyczące przepisów BHP. Pracownik nie zgadzając się z decyzją Klienta odwołał się do Sądu Pracy, żądając zasądzenia od Klienta odszkodowania tytułem bezprawnego rozwiązania umowy o pracę.

Sąd I instancji podzielił argumentację powoda, wskazując, że naruszenie przepisów BHP nie może stanowić podstawy rozwiązania umowy z winy pracownika bez zachowania okresu wypowiedzenia. W ocenie Sądu, w przedmiotowej sprawie pracodawca powinien był zastosować łagodniejsze środki penalizujące zachowanie pracownika, w postaci nałożenia kary porządkowej lub ewentualnie rozwiązać umowę o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia.

W wyniku apelacji przygotowanej przez radców prawnych kancelarii, powyższe rozstrzygnięcie zostało zmienione. Sąd Okręgowy w całości podzielił argumentację przedstawioną przez prawników Kancelarii, co skutkowało oddaleniem powództwa. Sąd II instancji potwierdził, iż naruszenie przepisów BHP można kwalifikować jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, potwierdzając tym samym, iż działanie Klienta kancelarii było prawidłowe i uzasadnione.

Zespół prawników kancelarii opracował zestawienie najważniejszych rozwiązań prawnych wprowadzonych ustawą z dnia 14 maja 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie działań osłonowych w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (tzw. Tarcza Antykryzysowa 3.0.) oraz ustawą z dnia 19 czerwca 2020 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzenie układu w związku z wystąpieniem COVID-19 (tzw. Tarcza Antykryzysowa 4.0.).

Ustawy wprowadzają zmiany w zakresie form wsparcia i pomocy dla przedsiębiorców przewidzianych uprzednio w ustawie z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (tzw. Tarczy Antykryzysowej 1.0.) oraz ustawie z dnia 16 kwietnia 2020 r. o szczególnych instrumentach wsparcia w związku z rozprzestrzenianiem się wirusa SARS-CoV-2 (tzw. Tarczy Antykryzysowej 2.0.). Ponadto ustawodawca w przyjętych aktach przewidział nowe rozwiązania prawne i finansowe, które mają poprawić sytuację przedsiębiorców.

Pobierz dokument

Sąd Okręgowy w Rzeszowie uwzględnił w całości wytoczone przez Klienta kancelarii powództwo o zapłatę kwoty ponad 400.000,00 złotych. Przedmiot niniejszej sprawy stanowiło dochodzenie roszczeń od członków zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (będącej najemcą) w związku z bezskutecznością egzekucji z majątku spółki odszkodowania należnego z tytułu przedwczesnego rozwiązania umowy najmu przez Klienta kancelarii z przyczyn leżących po stronie najemcy, a to z uwagi na zaniechanie prowadzenia działalności gospodarczej w wynajmowanym lokalu.

Podstawę przedmiotowego powództwa stanowił przepis art. 299 k.s.h., zaś alternatywnie prawnicy kancelarii przedstawiali argumentację odnoszącą się do przesłanek odpowiedzialności odszkodowawczej na gruncie art. 21 ust. 3 prawa upadłościowego i naprawczego (w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2016 r.). W toku postępowania członkowie zarządu zarzucali brak spełnienia przesłanek określonych w art. 299 k.s.h., kwestionując m.in.: istnienie podstaw do ogłoszenia upadłości spółki, winę członków zarządu w braku zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości, istnienie wierzytelności Klienta kancelarii wobec spółki będącej najemcą z uwagi na brak dysponowania tytułem egzekucyjnym wydanym przeciwko spółce oraz fakt poniesienia szkody przez Klienta kancelarii. Pozwani podnosili również zarzut przedawnienia roszczenia oraz zarzut nadużycia prawa. 

Sąd Okręgowy w Rzeszowie w pełni podzielił stanowisko i argumentację prezentowaną przez adwokatów i radców prawnych kancelarii, że w realiach przedmiotowej sprawy zachodziły podstawy do odstąpienia od generalnej zasady, iż wierzyciel spółki pozywający członków zarządu w oparciu o art. 299 k.s.h. powinien dysponować tytułem egzekucyjnym stwierdzającym zobowiązanie wydanym przeciwko spółce. Niezależnie od powyższego Sąd uznał, iż wobec wykazania przez Klienta kancelarii faktu uchybienia przez członków zarządu terminowi do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości, szkody poniesionej przez Klienta oraz jej wysokości, możliwe było przyjęcie odpowiedzialności pozwanych członków zarządu również na podstawie art. 21 ust. 3 prawa upadłościowego i naprawczego (w brzmieniu sprzed 1 stycznia 2016 r.).